Ik wil met je in gesprek gaan over hoe een organisatie een social media strategie moet creëren. Voordat we die discussie en dat gesprek hebben, wil ik u een basisvraag stellen: “WAAROM”? Waarom zou een organisatie zich inzetten voor sociale media? We leven in een absoluut adembenemende tijd, nietwaar? Eerlijk gezegd functioneert het bedrijfsleven nu met de “snelheid van denken” om Bill Gates te Verbind met Vinyadmedia citeren. Toen de heer Gates deze opmerking maakte, was sociale media geen groot probleem in het bedrijfsleven. In het hedendaagse bedrijfsleven heeft de quote nog meer betekenis voor een marketeer. Sociale media zijn een GAME CHANGER. Social media stelt een organisatie in staat om in “real time” op de markt te komen. Hierdoor kunnen organisaties sterke merken creëren. Social Media stelt organisaties in staat een persoonlijk ‘gesprek’ te voeren met consumenten. Wanneer dit “gesprek” wordt gevoerd, ontstaat er een sterk merk.
Sociale media zijn de platforms zoals Facebook en Twitter waarmee marketeers en klanten directe gesprekken met hun klanten kunnen voeren. Dit maakt een omgeving mogelijk waarin “ontwrichtende” markten kunnen worden gecreëerd en waarin deze markten kunnen gedijen. Twee recente gebeurtenissen bewijzen dit. De twee gebeurtenissen zijn de verkiezing van president Obama en het overlijden van president Mubarak. Deze gebeurtenissen vonden plaats omdat mensen een gemeenschappelijk platform hadden om naar een “gemeenschap” ontmoetingsplaats te gaan om elkaar te ontmoeten, om de veranderingen te creëren die ze wilden. Mensen hadden een plek om “een gesprek” te voeren. President Obama begon een politieke carrière zonder geld en zonder naamsbekendheid. Dit zijn cruciale elementen die nodig zijn om succesvol kandidaat te zijn voor het Amerikaanse voorzitterschap. Het bestaan van sociale media veranderde het politieke paradigma en stelde president Obama in staat om te concurreren. Een van de naaste adviseurs van president Obama was Christopher Atkins, een van de oorspronkelijke grondleggers van Facebook. Met zijn hulp was Barack in staat om een merkstrategie te creëren die een verkiezing won die onmogelijk zou zijn geweest in tijden van de “oude media”.
President Obama en Hilary Clinton zijn voorbeelden van “oude media” en “nieuwe media”. In tegenstelling tot Barack was Hilary Clinton bekend, had ze een grote hoeveelheid origineel geld, kwam ze uit een grote, invloedrijke staat en had ze een groot politiek netwerk. Ze bezat een sterk conventioneel politiek merk. Bovendien is het tussen haarzelf en haar man een vaststaand feit dat de Clintons de beste zuivere politici zijn in de moderne Amerikaanse politieke geschiedenis.
De grote troef van Barack is dat hij, met de hulp van meneer Atkins, sociale media begreep. De Obama-campagne was een “ontwrichtende technologie”. De Clinton-campagne begreep dit nieuwe medium niet — sociale media. Haar manager, Mark Penn, was een expert in conventionele mediastrategie, maar de Clinton-campagne begreep de veranderingen niet die hebben plaatsgevonden op gemeenschappelijke platforms, waardoor een groot aantal mensen elkaar op één plek en op hetzelfde moment kunnen ontmoeten en een “gesprek” met “vrienden”. Deze veranderingen stelden de Obama-campagne in staat om schijnbare nadelen te overwinnen, om hun zwakte om te zetten in sterke punten. Baracks kracht op het gebied van sociale media stelde Obama in staat om Iowa te dragen, een staat met weinig Afro-Amerikanen — een staat die in de afgelopen jaren een sterke Clinton-staat zou zijn geweest.
Marketing gaat over het nemen van de juiste beslissingen en het maken van de juiste “weddenschappen”. Om deze beslissingen en deze weddenschappen te kunnen nemen, moet een marketeer beschikken over correcte informatie die in “real time” is. Via Facebook had Barack deze troef. Hij wist wat kiezers dachten en op welk tijdstip ze dat dachten. Facebook stelde Barack in staat om plotselinge veranderingen in perceptie in de houding van kiezers te begrijpen en om te gaan met die plotselinge veranderingen die in elke campagne voorkomen. Toen er zich problemen voordeden, zoals de Jeremiah Wright-kwestie, kon Barack de gevolgen bedwingen. In het verleden zou een aflevering van Jeremiah Wright voldoende zijn geweest om de meeste kandidaten tot zinken te brengen. Laten we niet vergeten dat een concessietoespraak de kandidatuur van Howard Dean in 2004 tot zinken bracht. Met een platform als Facebook was Barack in staat om slechte gebeurtenissen om te zetten in grote kansen. In de Wright-kwestie wist Barack dat hij een aanzienlijk probleem had. Hij wist wat er in de hoofden van de mensen omging. Zelfs zijn strengste critici zeggen dat zijn toespraak over ras in Philadelphia in maart 2008 een game changer was in zijn kandidatuur. Via Facebook wist Barack wat er gezegd moest worden en hij zei het op een manier die alle Amerikanen, zwart en wit, konden begrijpen. Dankzij ‘gesprekken’ op Facebook wist Barack hoe hij met mensen moest communiceren, zelfs met zijn grootste tegenstanders.